Θὰ ξεκινήσουμε μὲ τὸ ἴδιο τῆς τὸ ὄνομα. Ἡ λέξη πυραμίδα ἢ πυραμίς, εἶναι ἑλληνική. Εἶναι σύνθετη λέξη. Τὸ πρῶτο συνθετικὸ εἶναι ἡ λέξη «πυρά»,( γιὰ αὐτὸ τὸν λόγο ἡ λέξη πυραμίδα γράφεται μὲ ὕψιλον), ποὺ  σημαίνει πυρά, φωτιά, ἐνέργεια. Τὸ δεύτερο συνθετικὸ εἶναι ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ λέξη «ἀμίς» ποὺ σημαίνει ἀσκός, δοχεῖο. Ὅλο μαζὶ λοιπόν, ἡ ἴδια ἡ λέξη πυραμὶς μᾶς λέει ὅτι σημαίνει δοχεῖο ἐνέργειας, δηλαδὴ συσσωρευτής, μπαταρία. Ἔχουμε πεῖ καὶ τονίσει ὅτι ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα εἶναι ἡ πλέον δεικτικὴ γλώσσα, στὴν ὁποία οἱ λέξεις της ταυτόχρονα φωτογραφίζουν τὴν ἔννοια τους, τὴν ἐνέργειἀ τους ἢ τὸ ἴδιο τὸ ἀντικείμενο στὸ ὁποῖο ἀναφέρονται. Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι λοιπὸν νὰ δεχθοῦμε τὴν προτροπὴ τῆς ἴδιας τῆς λέξης «πυραμὶς» καὶ νὰ συνεχίσουμε.

     Οἱ κοινοὶ συσσωρευτὲς ξέρουμε ὅτι εἶναι συσκευές, στὶς ὁποῖες, μὲ κάποια συνήθως χημικὴ μέθοδο, ἔχουμε συσσωρεύσει ἐνέργεια. Αὐτήν, τὴν ἀποδίδουμε κατὰ τὴν βούλησή μας, χρησιμοποιώντας σὰν μέσο μεταφορᾶς της, συνήθως ἠλεκτρικὰ καλώδια.

    Στὴν περίπτωση τῆς πυραμίδας τοῦ Χέοπα δὲν ἔχουν ἐντοπιστεῖ συσσωρευμένα  γνωστὰ ἐνεργειακὰ φορτία. Δὲν ἔχουν ἐντοπιστεῖ, οὔτε καλώδια, οὔτε ἄλλες παρόμοιες συσκευὲς γιὰ τὴν μεταφορά τους. Ἔχουν ὅμως καταγραφεῖ μερικὰ περίεργα φαινόμενα, ὅπως ἡ ἀδικαιολόγητα ταχεία ἀφυδάτωση ζωικῶν καὶ φυτικῶν ὑλῶν. Βέβαια, αὐτὸ συνηγορεῖ στὴν χρήση τῶν πυραμίδων σὰν ταφικὰ μνημεῖα καὶ τὴν διατήρηση τῶν νεκρῶν Φαραὼ σὲ μουμιοποιημένη κατάσταση. Τί γίνεται ὅμως μὲ τὴν ποσότητα τοῦ νεροῦ ποὺ χάνεται; Τὰ ἐπίπεδα ὑγρασίας στὸ ἐσωτερικὸ τῆς πυραμίδας ἴσως δὲν εἶναι ἀρκετὰ γιὰ νὰ δικαιολογήσουν αὐτὴ τὴν ἀπώλεια. Δὲν μποροῦν νὰ δικαιολογηθοῦν οὔτε οἱ κατὰ καιροὺς ἀναφερόμενες ἐκπομπὲς ἀκτινοβολιῶν ἀπὸ τὴν κορυφή της.

     Θεωρώντας ὅμως ὅτι ἡ πυραμίδα εἶναι μιὰ μορφὴ μπαταρίας, τί μᾶς ἐπιτρέπεται νὰ ὑποθέσουμε;

    Στὶς κοινὲς μπαταρίες, ὅταν λειτουργοῦν, χάνεται ἡ ἐνέργειά τους.

    Στὴν πυραμίδα ἴσως χάνεται ἢ ἤδη χάθηκε κάποια ποσότητα μάζας. Αὐτὴ μπορεῖ νὰ εἶναι νερὸ ἢ κάτι ἄλλο ποὺ δὲν γνωρίζουμε.

   Κατὰ τὸν Ἀινστάιν, ὅπως εἶναι γνωστό, ἡ μάζα ἰσοδυναμεῖ σὲ ἐνέργεια καὶ μάλιστα συνδέονται μεταξύ τους μὲ τὸν περίφημο τύπο E=m∙c² .

    Στὸν παραπάνω τύπο θὰ καταλήξουμε καὶ στὴν προσπάθεια ποὺ θὰ  κάνουμε γιὰ νὰ ἐξηγήσουμε τὸν πιθανὸ τρόπο λειτουργίας τῶν μαύρων τρυπῶν τοῦ Σύμπαντος καὶ τὴν μετατροπὴ τῆς ὕλης σὲ ἐνέργεια. Ἐκεῖ, ἀποκωδικοποιώντας τὴν Ἱερὰ Τετρακτύν τοῦ Πυθαγόρα, θὰ δώσουμε στὶς μαῦρες τρύπες τὸ σχῆμα τοῦ Χρυσοῦ κώνου, ὅπως προέκυψε ἀπὸ τὸ Χρυσὸ τρίγωνο. Ἡ ὅλη διαδικασία ἐξαφάνισης οὐράνιου σώματος ἀπὸ τὸ Σύμπαν μας, καὶ ἑπομένως μετατροπῆς του σὲ ἐνέργεια θὰ δοῦμε νὰ γίνεται μετὰ ἀπὸ ὀκτὼ περιστροφές, ὀκτὼ ἐπαναλήψεις τοῦ ἴδιου περιοδικοῦ φαινομένου.

     Ὁ Χρυσὸς κῶνος ὅμως ὑπάρχει καὶ μέσα στὴν πυραμίδα, μάλιστα εἶναι  σχεδιαστικό προαπαιτούμενο. Ἡ διαδικασία ἀνάπτυξης τῆς πυραμίδας ἔγινε ἐπίσης σὲ ὀκτὼ βήματα, τὰ ὁποῖα ἐμφανίζονται στὸν κῶνο, σὲ ἀντιστοιχία μὲ τὶς μαῦρες τρύπες.

    Στὶς κοινὲς μπαταρίες χρειάζονται καλώδια γιὰ τὴ μεταφορὰ τῆς ἐνέργειας.

  Τὰ ἠλεκτρομαγνητικὰ κύματα, ἀλλὰ καὶ τὰ κύματα γενικώτερα,  εἶναι μέσο γιὰ μεταφορὰ ἐνέργειας, ἄρα θὰ μποροῦσαν νὰ εἶναι τὸ μέσον μεταφορᾶς ἐνέργειας ἀπὸ τὸν συσσωρευτή-πυραμίδα πρὸς τὸν ὅποιο τυχὸν ἀποδέκτη.

   Τὰ κύματα παράγονται μὲ δονήσεις ἢ ταλαντώσεις καὶ τὸ εἶδος τους εἶναι ἀνάλογο τῆς μορφῆς τῆς πηγῆς ποὺ τὰ παράγει. Σὲ γενικὲς γραμμὲς ἀκολουθοῦν τοὺς ἴδιους ἢ ἀνάλογους κανόνες.

   Ἡ ἰδιοσυχνότητα τοῦ συστήματος παίζει πολὺ σημαντικὸ ρόλο, σὲ σχέση μὲ τὴ συχνότητα τῶν παραγόμενων κυμάτων. Στὴν περίπτωση τῆς μεγάλης πυραμίδας τοῦ Χέοπος, οἱ διαστάσεις της εἶναι τέτοιες ποὺ δείχνουν ὅτι ἐναρμονίζονται ἀπόλυτα μὲ τὶς δονήσεις τῆς Γῆς, (ἀριθμὸς π σὰν κατασκευαστικὴ μονάδα  καὶ ὁ προκύπτων ἀριθμὸς 432 σὰν ἀναφορὰ συχνότητας ἄρρηκτα συνδεδεμένης μὲ τὰ γήινα χαρακτηριστικὰ ὅπως ἡ ταχύτητα τοῦ ἤχου). Τὰ ἑπτὰ ἐπίπεδα τῆς πυραμίδας ποὺ γίνονται ἐννέα μαζὶ μὲ τὴ βάση της καὶ τὴν ὀροφή της, μᾶς δίνουν πάνω στὸν Χρυσὸ κῶνο μουσικότητα, ἄρα ἀκολουθία συχνοτήτων καὶ μάλιστα ἀπόλυτα δοσμένη μὲ τὴν θεμελιώδη μουσικὴ κλίμακα καὶ ἀπόλυτα συνδεδεμένη μὲ τὴν συχνότητα ἀναφορᾶς τῶν 432 Hz, ἄρα καὶ ἀπόλυτα ἐναρμονισμένη μὲ τὴ Γῆ καὶ μὲ πιθανὸ ἀποτέλεσμα τὴ μέγιστη ἀπόδοση συντονισμοῦ. Σὲ αὐτό, πρέπει νὰ συνυπολογιστεῖ καὶ ὁ προσανατολισμὸς τῆς πυραμίδας, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀξιοζήλευτα γιὰ τὴν ἀκρίβεια του, Βόρειος.

    Πὼς θὰ μπορούσαμε νὰ συνδυάσουμε ὅλα τὰ παραπάνω γιὰ νὰ δώσουμε μιὰ ἀκραία, μὲ πολλὲς ἀσάφειες καὶ μὲ ἐλάχιστες πιθανότητες ὀρθότητας, ἑρμηνεία λειτουργίας τῆς μεγάλης πυραμίδας τοῦ Χέοπα;

   Ἡ ἄποψη μου εἶναι καταγεγραμμένη στὸ ἀντίστοιχο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου μου «Ἡ χρυσὴ τομὴ στὴ μουσική». Αὐτὴ ὅμως εἶναι δευτερευούσης σημασίας. Σημασία σὲ τέτοια θέματα ἔχει ἡ δικὴ σας ἄποψη.