“Eἰσαγωγή”

       Εἶναι μιὰ ἔκφραση ποὺ ἀκούγεται καὶ χρησιμοποιεῖται  μέχρι καὶ σήμερα, κυρίως ἀπὸ τεχνίτες, ποὺ ἔτσι θέλουν νὰ δηλώσουν ὅτι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἐργασίας τους θὰ εἶναι γρήγορο καὶ τεχνικὰ ἄψογο. Αὐτὴ ἡ φράση ποὺ χάνεται στὰ βάθη τοῦ χρόνου, πιθανώτατα χρησιμοποιοῦνταν γιὰ νὰ ὑπογραμμιστεῖ ὅτι ἡ συγκεκριμένη κατασκευὴ θὰ γινόταν  μὲ πλήρη ἁρμονία τηρώντας πιστὰ τὶς ἀναλογίες τῶν ἀριθμῶν Πὶ καὶ Φί. Ἡ ἐκτεταμένη χρήση τῶν ἀναλογιῶν αὐτῶν σὲ ὑπερκατασκευές τοῦ ἀρχαίου κόσμου ὅπως ὁ Παρθενώνας, ἡ Πυραμίδα τοῦ Χέοπα ἀλλὰ καὶ πολλοὶ κανόνες ποὺ ἡ ἴδια ἡ φύση ἀκολουθεῖ ὅπως πλανητικὲς  ἀποστάσεις, συχνότητες σὲ μουσικὲς νότες, δὲν μπορεῖ νὰ περάσει ἀπαρατήρητη. Φυσικὰ καὶ ἡ ἀναφορὰ γινόταν γιὰ τὶς τιμὲς καὶ ὄχι γιὰ τὰ γράμματα Πὶ καὶ Φὶ σὰν σύμβολα. Γιατί ὅμως νὰ θεωροῦνταν τόσο ἄρρηκτα συνδεδεμένες οἱ τιμὲς τῶν ἀριθμῶν Πὶ καὶ Φὶ καὶ μὲ ποιά σχέση ἢ γεωμετρικὴ κατασκευὴ θὰ μποροῦσε αὐτὴ νὰ προκύψη;

.